Бидний бяцхан нэртэй энгийн даруу клуб маань амжилтанд хүрэх аливаа бүхний эхлэлийг өөрөөсөө эхлэн хайж, өөрийгөө олж нээж танихын ач тусыг илэрхийлсэн таван хоногийн сургалт ядуулснаар сурагчдын хүсэл мөрөөдлийн галт тэргийг хөдөлгөж чадлаа.
Эгэл бүхнийг багшаар заалгаж мэдэхийн өмнө өөрт байгаа нөөц бололцоогоо олж харан, түүнийгээ нээн хөгжүүлэх нь гагцхүү амжилт, аз жаргалын эхлэл болох нь дамжиггүй. Хэдэнтэй манай нэгэн нийтлэгч “Чи юуг сайн хийж чаднам түүнийгээ хийгээд л талхны мөнгөө олчих. Тэвэг сайн тоглодог бол түүгээ тоглоод л чи амьдар” хэмээн хэлсэн байдаг нь юутай үнэн бэ?
Энэ утгаар нь өглөөний алтан хором бүрт клубын эрхэм зочиддоо өөрийн үзэл бодлоо цэгцтэй зөв илэрхийлэн түүнийгээ хамгаалан үлдэж байр суурин дээрээ баттай зогсож байх хэрэгтэй хэмээсэн сэдэл бүхий хошин бодлогоор гараагаа эхэлсэн юм. Түүнчлэн энэ нь тэдний сэтгэн бодох чадварыг нэмэгдүлээд зогсохгүй өөртөө итгэх итгэл урам зоригыг нь бадрааж өгсөн хэрэг боллоо. Үүний зэрэгцээ бид эгэл жирийн олны дундаас төрсөн энгийн атлаа эрхэм суутнуудын мэргэн үг, цэцэн билэгдлийг онцгойлон 
алдар нэрийг ард түмэн хүртээдэг болохыг эргэн санасан. Атаа чөтөө гэдэг хэзээ ч сайныг дагуулахгүй. Улам улам л балчиг намагруу татдаг болохыг хүүхдүүд маань сайн мэдэж байлаа.
Хүн бүхэн өөрийн гэсэн хүсэл мөөрөдөлтэй байж түүнийгээ тархиндаа бас зүрх сэтгэлдээ яг л цаасан дээр зурж буй мэт “өнгөтөөр” зурах нь зорилгыг батжуулдаг. Би ч бас ингэж зурах дуртай. Учир нь цаасан дээр зурахдаа жаахан эв дүү муутай л даа. Яг энэ л дуртай болоод чаддаг ганцыгаа тэдэндээ сайтар тайлбарлан улмаар оломгүй их мөрөөдлийг нь ачааны вагоноор дүүргэн тавьж өглөө. Тэд өөрсдөө тэрхүү галт тэрэгний золооч нь. Хөдөлгүүр нь зогсохыг мэдэхгүй, шатахуун нь дуусна гэж үгүй тэдний мөрөөдлийн галт тэрэг дуут дохоигоо хангинуулан “Болжморуудын клуб”-ын зогсоолоос хөдөллөө. Хаана хүрч хэрхэн зогсохыг нь хэнч таах аргагүй. Чухамхүү тэрхүү тэргэний золооч та өөрөө л мэднэ. Алсын алс аяны зам тань саадгүй байх болтугай бодлоо нээж сэтгэлээ хуваалцсан гэнэн дүү нар минь.
Н.Рэгдэнгарав
2010/07/02
No comments:
Post a Comment